چگونه می‌توانیم در دنیا به پذیرش گسترده کریپتوکارنسی دست یابیم؟

فناوری‌هایی که ما می‌شناسیم مانند برق، ماشین‌ و تلویزیون‌ همگی یک مسیر طولانی را طی کردند تا به جریان اصلی پذیرش برسند. موسسه سرمایه گذاری ولز فارگو اخیرا گزارش داده است که نرخی که مردم در سراسر جهان از رمزنگاری استفاده می‌کنند به طور قابل توجهی شبیه به اینترنت در سال‌های ابتدایی است. همانطور که شاهد رشد سریع‌تر و روز افزون فضای کریپتو بودیم، بحث در مورد پذیرش گسترده کریپتوکارنسی نیز بیشتر و بیشتر شده است. علاوه بر این اکنون که دولت‌ها در سرتاسر جهان شروع به قانون گذاری ارزهای دیجیتال کرده‌اند، سرمایه‌گذاران نهادی که قبلاً تمایلی به سرمایه‌گذاری در این صنعت نداشتند نیز وارد عمل شده‌اند.

برخی معتقدند رشد 1.5 تریلیون دلاری بازار ارزهای دیجیتال در سال گذشته به این معنی است که پذیرش انبوه یا اتفاق افتاده است یا اینکه واقعاً به آن نزدیک هستیم. با این حال، علیرغم رشد فزاینده محبوبیت کریپتوکارنسی‌ها و پیشرفت به ظاهر غیر قابل توقف این حوزه، بسیاری از مردم هنوز به ارزهای دیجیتال علاقه نشان نداده‌اند. در حال حاضر به نظر می‌رسد که عمدتاً نسل‌های جوان هستند که کریپتو می‌خرند در حالی که نسل‌های قدیمی با احتیاط کنار می‌نشینند.

اما قبل از اینکه عمیق‌تر شویم، اجازه دهید ابتدا در مورد معنای اصلی پذیرش گسترده کریپتوکارنسی توضیحاتی بدهیم.

پذیرش گسترده کریپتوکارنسی چیست؟

منظور ما از پذیرش جریان اصلی یا پذیرش گسترده کریپتوکارنسی چیست و چگونه می‌توانیم بدانیم که به آنجا رسیدیم؟ پاسخ به این سوال بسیار سخت است. آیا رسیدن به اکثریت مردم در سراسر جهان که از رمزنگاری استفاده می‌کنند کافی است تا شما را متقاعد کنند که جریان اصلی رسیده است؟ اما اکثریت چیست؟ آیا اکثریت به معنای 51 درصد از کل مردم جهان است؟

جالب است که بدانید در حال حاضر، بیت کوین همان تعداد کاربر را دارد که اینترنت در سال 1997 داشت ( فقط حدود 115 میلیون یا تقریباً یک نفر از هر هفتاد نفر روی زمین). مطالعه‌ای که توسط Crypto.com انجام شد تخمین می‌زند که نزدیک به 300 میلیون نفر دارای ارز دیجیتال از جمله بیتکوین هستند، که تقریباً یک نفر از هر 25 نفر است.

در حالی که از هر بیست و پنج یک نفر به مقیاس اکثر مردم نزدیک‌تر است، اما هنوز راه درازی است. بنابراین در حال حاضر به نظر می‌رسد که هنوز کاملاً به پذیرش گسترده کریپتوکارنسی نرسیده‌ایم. البته گزارش اخیر دیگری توسط crypto.com نشان می‌دهد که یک میلیارد نفر تا پایان سال 2022 از رمز ارزها استفاده خواهند کرد.

یک میلیارد کاربر تا پایان سال جاری ممکن به نظر می‌رسد و این یک دستاورد باورنکردنی برای همه ما به عنوان یک جامعه خواهد بود، اما هنوز از 50٪ از کل مردم جهان فاصله دارد. اما اگر یک لحظه به عقب برگردیم، صادقانه بگوییم ممکن است نیمی از بشریت یک معیار بسیار بالا باشد، به خصوص وقتی در نظر بگیرید که اینترنت تنها در سال 2017 به این معیار رسیده است. حتی در حال حاضر، تنها 65 درصد از مردم جهان از اینترنت استفاده می‌کنند. زمانی که دوره Web1 به پایان رسید و فیس‌بوک در پایان سال 2005 در جهان شروع به کار کرد، تنها 16 درصد از مردم در سراسر جهان به اینترنت دسترسی داشتند، با این حال بیشتر مردم اعتقاد داشتند که اینترنت به جریان اصلی پذیرش خود وارد شده بود.

استدلال‌های قانع‌کننده‌ای وجود دارد که ما در واقع به پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال رسیده‌ایم:

• به عنوان مثال در سپتامبر سال گذشته، السالوادور اولین کشوری بود که به طور رسمی بیت کوین را ارز قانونی اعلام کرد. مدت کوتاهی بعد، نظرسنجی YouGov نشان داد که 27 درصد از ساکنان ایالات متحده از بیت کوین به عنوان یک ارز قانونی حمایت می‌کنند و 80 درصد از افراد جوان بین 18 تا 44 سال نگرش مثبتی نسبت به بیت کوین دارند.
• سرمایه گذاران نهادی در سال گذشته نیز به رمزارزها علاقه نشان دادند. همچنین یک تحلیلگر از JP Morgan به مشتریان گفت که کریپتوکارنسی در سال 2022 مورد پذیرش بسیار بیشتری از سوی سرمایه‌گذاران و شرکت‌های جریان اصلی قرار خواهد گرفت.
• ارزهای دیجیتال در بخش تجارت نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند: شرکت تسلا، مایکروسافت و Wholefoods پرداخت‌های رمزنگاری شده را می‌پذیرند و شرکت‌های فین‌تک مانند PayPal و Square درها را به روی سیل سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی جدید باز کرده‌اند.

با این حال موانعی بین ما و پذیرش جهانی بیت کوین و ارزهای دیجیتال وجود دارد. قبل از اینکه اکثر این صنایع در دنیا به ارزهای دیجیتال روی بیاورند و پذیرش گسترده کریپتوکارنسی رخ دهد، چند مانع وجود دارد که باید بر آنها غلبه کنیم که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

آموزش ارز دیجیتال

در حال حاضر واقعاً افراد زیادی وجود دارند که هنوز با مفهوم کریپتوکارنسی و رمز ارزها آشنا نیستند. حتی اگر بسیاری از تریدرها آنها را بخرند و بفروشند، واقعاً آن را درک نمی‌کنند. تا زمانی که مردم رمزنگاری و چگونگی سودمندی آن را درک نکنند، نمی‌توانند از تمام پتانسیل آن استفاده کنند.

امروزه دانشگاه‌های بزرگی مانند دانشگاه نیویورک، استنفورد  و همینطور دانشگاه‌های اروپایی دوره‌های کالج را در زمینه رمزنگاری به منظور آموزش ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند که ممکن است الهام بخش نسل بعدی باشند. البته سیاستمداران، دولت‌ها و قانون گذاران به شدت نیاز دارند تا در مورد کریپتوکارنسی ها بیاموزند، زیرا آنها یکی از بزرگترین موانع موجود بین  پذیرش جهانی بیت کوین و رمز ارزها هستند.

دسترسی به ارزهای دیجیتال

حتی اگر مردم بیت کوین، بلاک چین، NFT و سایر جنبه های رمزنگاری را درک کنند، هنوز تمایلی به استفاده از dApps و دیفای ندارند، مگر اینکه این سرویس‌ها در دسترس باشند. در دسترس بودن به معنای استفاده آسان و مقرون به صرفه است.

در دسترس قرار دادن کریپتو به این معنی است که خرید بیت کوین یا استفاده از dApp را تا حد امکان برای مصرف کننده عادی آسان کنید. یک آزمون خوب این است که مادربزرگ یا برادرزاده 9 ساله شما بتواند در عرض چند دقیقه نحوه استفاده از dApp را بیاموزد. هرچه افراد بیشتری از رمزارزها استفاده کنند، پول بیشتری در صنعت کریپتو وجود خواهد داشت و هرچه افراد و پول بیشتری در رمزنگاری وارد شود، سرمایه گذاران نهادی بیشتری تمایل به سرمایه گذاری در این حوزه خواهند داشت. هرچه سرمایه‌گذاران نهادی پول بیشتری برای ارزهای دیجیتال بگذارند، dAppها و خدمات سریع‌تر رشد می‌کنند و جهان سریع‌تر کریپتوکارنسی را می‌پذیرد.

قابلیت همکاری بلاک چین‌ها

همانطور که می‌دانید ارزهای دیجیتال بر روی بلاک چین اجرا می‌شوند. یکی از ایرادات بزرگ بلاک چین های امروزی این است که آنها برای ارتباط با یکدیگر مشکل دارند. اگر قرار است وب یا کل اطلاعات دنیا بر روی بلاک چین ها اجرا شود، این شبکه‌ها باید بتوانند دارایی ها و اطلاعات را بین یکدیگر مبادله کنند که به آن قابلیت همکاری می‌گویند.

شبکه‌هایی که قابلیت تعامل را بین بلاک چین‌ها برقرار می‌کنند مانند کازماس (COSMOS) و پولکادات (Polkadot) در سال گذشته پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند، بنابراین انتظار داریم به زودی شبکه‌های بیشتری را ببینیم. بلاک چین هایی که کاملاً قابلیت تعامل دارند به توسعه دهندگان این امکان را می‌دهند که خدمات و برنامه های قدرتمند جدید ایجاد کنند. بنابراین همانطور که بلاک چین ها به طور کارآمدتر با یکدیگر همکاری می‌کنند، بخش های تجاری بیشتر و بیشتری از رمزارز ها استفاده می‌کنند و انگیزه بیشتری برای پذیرش گسترده کریپتوکارنسی ایجاد می‌کنند.

زیرساخت‌های لازم برای پذیرش گسترده کریپتوکارنسی

چرا چندین دهه طول کشید تا اتومبیل ها به عنوان وسیله نقلیه انتخابی از اسب ها سبقت بگیرند؟ زیرساخت‌ها یکی از عوامل اصلی بودند زیرا جاده‌هایی که به اندازه کافی برای رانندگی خوب بودند، وجود نداشت. در حال حاضر ارزهای دیجیتال نیز از همین مشکل رنج می‌برند.

اگر قرار است پذیرش جهانی بیت کوین و رمز ارزها رشد کند و به جایگزینی برای بخش مالی سنتی تبدیل شود ما به پیشرفت‌های زیادی در زیرساخت ها نیاز داریم. به اینترنت اولیه که روی خطوط تلفن کار می‌کرد، فکر کنید. ده دقیقه طول می‌کشید تا یک فایل عکس JPEG با وضوح پایین ارسال شود.

با گذشت زمان و افزایش تقاضا برای ارزهای دیجیتال، پول بیشتری صرف زیرساخت‌ها می‌شود. همانطور که افزایش تقاضا برای اینترنت شاهد ارتقاء ملی به سیم کشی مسی و سپس شبکه های فیبر بود، افزایش تقاضا برای کریپتو منجر به زیرساخت های بیشتر و بهتر خواهد شد.

نوسانات ارزهای دیجیتال

همه مردم پولدار شدن را دوست دارند اما از دست دادن پول برایشان ترسناک است. متاسفانه برای بسیاری از مردم، بیت‌کوین، اتریوم، و تمام رمزارزهای دیگر به دلیل نوسانات قیمتی چشمگیر ترسناک به نظر می‌رسند. وقتی ارزهای دیجیتال را با سهام، اوراق قرضه و حساب‌های پس‌انداز مقایسه می‌کنیم، کریپتوکارنسی‌ها دارایی‌های غیرقابل پیش‌بینی هستند.

مصرف انرژی برای استخراج بیت کوین و رمز ارزها

همه ما قبول داریم که سوخت های فسیلی، کشاورزی صنعتی و آلودگی حمل و نقل همگی بر محیط زیست تاثیر دارند. بنابراین می‌دانیم که ردپای کربن برای صنعت استخراج یا ماینینگ کریپتو چقدر بد است. استخراج بیت‌ کوین از مقادیر زیادی انرژی استفاده می‌کند که به شدت به جذابیت کریپتو برای نسل‌های جوان‌تر و آگاه‌تر و دوستدار محیط زیست و در نتیجه پذیرش جهانی بیت کوین و رمز ارزها آسیب می‌زند.

شاخص مصرف برق بیت کوین کمبریج که میزان مصرف انرژی بیت کوین را اندازه گیری می‌کند، اخیراً تخمین زده است که استخراج بیت کوین در یک سال انرژی بیشتری نسبت به چند کشور از جمله نروژ، سوئد و آرژانتین مصرف می‌کند. علاوه بر انرژی، سالانه 31000 تن زباله الکترونیکی از رمزارزها نیز وجود دارد که از کارت های گرافیک و سایر تجهیزات ماینینگ تشکیل شده است که تنها حدود 20 درصد آن قابل بازیافت است.

سخن پایانی

جایگاه صنعت کریپتوکارنسی در حال حاضر کجاست؟ در طول سال‌های 2020 و 2021، تعداد کیف‌پول‌های ارز دیجیتال منحصربه‌فرد با نرخی در حدود 20 میلیون در سال افزایش یافت که این رقم امروزه به 80 میلیون رسیده است. این بدان معناست که تنها در دو سال، تعداد افراد درگیر در این فضا دو برابر شده است. آیا همین آمار نشان دهنده پذیرش گسترده کریپتوکارنسی نیست؟