شبکه بلاک چینی اتریوم این روزها یکی از قدرترین رقبای بلاک چین بیت کوین است و همین امر منجر به روی آوردن توکن‌های بدون شبکه، به این بلاکچین شده است. اتریوم در سال 2015 راه اندازی شد و از آن زمان به یکی از نیروهای محرکه محبوب ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. شبکه ERC20 قابلیت انتقال توکن‌ها در بلاک چین اتریوم را فراهم می‌کند و توکن های ERC-20، در واقع دارایی های مبتنی بر بلاکچین اتریوم هستند. در اصل، توکن های اتریوم قراردادهای هوشمندی هستند که از بلاک چین اتریوم استفاده می کنند.
این استاندارد فنی تعدادی از قوانین و اقداماتی را که یک توکن یا قرارداد هوشمند اتریوم باید دنبال کند تا در بلاک چین اتریوم لیست شود را تعیین می‌کند. شاید ساده‌تر باشد که استاندارد ERC20 را مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها و عملکردهای اساسی در نظر بگیریم که هر توکن جدیدی که در شبکه اتریوم ایجاد می‌شود باید از آن پیروی کند.
ERC20 استانداردی است که برای ایجاد و صدور قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود. سپس از قراردادهای هوشمند می‌توان برای ایجاد دارایی هوشمند یا توکن ها استفاده کرد که مردم می‌توانند در آنها سرمایه گذاری کنند.
ERC20 مخفف عبارت استاندارد Ethereum Request for Comment است که در سال 2015 پیاده سازی شد.
بسیاری از ارزهای دیجیتال معروف از استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند ( از جمله توکن های MKR، REP، BAT و OMG).
شبکه ERC20 چه مزایایی دارد؟
استاندارد ERC20 برای مدتی مسیری غالب برای ایجاد توکن‌های جدید در فضای ارزهای دیجیتال بوده است. این امر به ویژه در بین ICOها و شرکت های تامین مالی محبوب بوده است. در حال حاضر ده ها هزار توکن متمایز وجود دارد که بر اساس استاندارد ERC20 صادر شده و در حال فعالیت هستند.
از 24 مارس 2022، حدود 508074 توکن سازگار با شبکه ERC-20 در شبکه اصلی اتریوم وجود دارد از این رو ERC-20 اهمیت حیاتی برای اکوسیستم رمزارزها دارد. همه توکن های اتریوم باید به این قوانین پایبند باشند. برخی از این قوانین شامل نحوه انتقال توکن ها، نحوه تایید تراکنش‌ها، نحوه دسترسی کاربران به داده های مربوط به یک توکن و کل عرضه توکن‌ها است.
تاریخچه ERC20
ERC20 توسط توسعه دهندگان اتریوم به نمایندگی از جامعه بزرگتر اتریوم در سال 2015 ایجاد شد و در سپتامبر 2017 رسماً به رسمیت شناخته شد. برای ایجاد استانداردی از این نوع برای اتریوم، یک توسعه دهنده یا گروهی از توسعه دهندگان باید آنچه را که به عنوان یک پیشنهاد برای بهبود اتریوم (EIP) شناخته می‌شود ارائه دهند. سپس یک کمیته آن EIP را بررسی، تایید، اصلاح و نهایی می‌کند و در این مرحله پیشنهاد مذکور به ERC تبدیل می‌شود.
قراردادهای هوشمند و سایر برنامه‌های درون اتریوم موظف به انطباق با یکی از استانداردهای تایید شده هستند. در حالی که ERC20 شاید مهم ترین و شناخته شده ترین استاندارد باشد، اما تنها استاندارد موجود نیست.
امروزه مردم می‌توانند توکن‌های ERC20 را به صورت همتا به همتا بین یکدیگر یا در صرافی‌های ارزهای دیجیتال داخلی یا خارجی معامله کنند.
بررسی شبکه ERC20
در حالی که ERC20 پشتیبانی گسترده‌ای را در قالب توکن های جدید مطابق با استانداردهای خود ارائه کرده است، بسیاری در جامعه توسعه دهنده وجود دارند که معتقدند ERC20 به یک یا چند دلیل محدود یا ناقص است. به همین دلیل، از زمان توسعه ERC20، چندین استاندارد توکن جایگزین نیز پیشنهاد شده است. ERC621 جایگزین دیگری است که همان عملکردهای اساسی را پیشنهاد می‌کند که ERC20 ارائه می‌کند، اما ظرفیت افزایش یا کاهش کل عرضه توکن را نیز اضافه می‌کند.
محتویات استاندارد ERC20 چیست؟
ERC20 شامل چندین عملکرد است که یک توکن سازگار باید بتواند آنها را پیاده سازی کند. استاندارد انتقال ERC-20 حاوری ۶ تابع است که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.
- عرضه کل (totalSupply): عرضه کل یا totalSupply عمدتاً تعداد کلی توکن‌های ERC20 را که می‌خواهید ایجاد کنید مشخص می‌کند. برای ایجاد توکن، ابتدا باید مقدار کل عرضه این توکن را مشخص کنید.
- تایید (َApprove): عملکرد تأیید به جلوگیری از جعل توکن‌ها کمک می‌کند. در اینجا هنگامی که صاحب قرارداد موجودی را بررسی کرد، می‌تواند قرارداد را برای جمع آوری پول تأیید کند. این تابع تایید همچنین بررسی می‌کند که آیا این عدد در مقایسه با کل عرضه توکن‌ها صحیح است یا خیر. بنابراین هرگز نمی‌توان توکن های تقلبی را ایجاد کرد.
- موجودی (Balance Of): این تابع نشان دهنده تعداد توکن‌های موجود در یک آدرس است. در واقع به عنوان اطلاعات کاربر عمل می‌کند، بنابراین اگر در ابتدا مقداری توکن ایجاد کرده‌اید و آن را به آدرس‌های دیگر ارسال کرده‌اید، می‌توانید از این تابع برای بررسی تعداد توکن های باقی‌مانده استفاده کنید.
- انتقال از (Transfer From): این تابع انتقال اساساً برای خودکار کردن معاملات خاص است. به عنوان مثال ممکن است مجبور باشید هر ماه همان مبلغ را به شخصی بپردازید یا اجاره و قبوض خود را پرداخت کنید. بنابراین می‌توانید از transferFrom برای خودکارسازی این پرداخت‌ها در تاریخ و زمان خاصی استفاده کنید.
- انتقال (Transfer): تابع بعدی در شبکه ERC20 انتقال است. پس از بررسی اینکه آیا کاربر دارایی کافی برای انتقال دارد یا خیر، مالک می‌تواند از این تابع برای ارسال توکن ها به آدرس دیگری استفاده کند. علاوه بر این تابع انتقال مانند یک تراکنش معمولی رمزنگاری در دیگر پلتفرم‌های بلاک چین عمل می‌کند.
- اجازه (Allowance): تابع Allowance مهم ترین تابع در شبکه ERC20 است. زمانی که قرار است یک تراکنش بر اساس قرارداد انجام شود، باید موجودی قرارداد هوشمند اتریوم چک شود تا مشخص شود آیا کاربر حداقل موجودی را دارد یا خیر.
سخن پایانی: بررسی کیف پول‌های شبکه ERC20
اگر می‌خواهید از توکن های ERC20 استفاده کنید، باید در مورد کیف پول های ERC20 نیز بدانید. در واقع اینها کیف پول های دیجیتالی هستند که تمام توکن های شما را ذخیره و نگهداری می‌کنند. بدیهی است که شما نمی‌خواهید کسی به توکن هایتان دسترسی داشته باشد، بنابراین استفاده از کیف پول امن مهم‌ترین کار است. شما می‌توانید از کیف پول ERC20 برای اتصال به پلتفرم‌های دیگر و خرید و فروش اقلامی که در بلاک چین پشتیبانی می‌شود، استفاده کنید.
اما قبل از راه‌اندازی حساب در ولت، باید مطمئن شوید که کیف پول ERC20 از توکن‌های شما پشتیبانی می‌کند. کیف پول های زیادی وجود دارند که فقط برای ذخیره این توکن ها ساخته شده‌اند. برخی از این موارد عبارتند از:
- MyEtherWallet
- متاماسک
- تراست ولت (Trust Wallet)
در انتها نیز شایان ذکر است که شما می‌توانید از این ولت‌های ارز دیجیتال، برای ذخیره NFT های خود نیز استفاده کنید، زیرا بسیاری از آنها از ذخیره توکن های غیر قابل تعویض یا دارایی های دیجیتال پشتیبانی می‌کنند.